درس(٩٣) امام شناسي/ خسف بيداء

درس(٩٣) امام شناسي/ خسف بيداء

 

درس نود وسوم امام شناسي
 
چه شود به چهره ی زرد من، نظری ز بهر خدا کنی
 
که اگر کنی همه درد من، به یکی اشاره دوا کنی
 
تو شهی و کشور جان ترا، تو مهی و جان جهان ترا
 
ز ره کرم چه زیان ترا، که نظر به حال گدا کنی
 
 
@علائم ظهور /خَسْف بَيداء:
 
خسف به معناي فرو رفتن و بيداء منطقه‌اي ميان مكه و مدينه است.
 
مقصود از خسف بيداء اين است كه سفياني، لشگري را براي مقابله با امام مهدي(عجل الله 
 
تعالي فرجه الشريف) به سمت مكّه گسيل مي‌دارد. هنگامي كه لشگر او به منطقه بيداء
 
رسيد به صورتي معجزه آسا در زمين فرو مي‌رود.
 
امام باقر(عليه السلام) در اين باره فرمود:
 
«به فرمانده سپاه سفياني خبر مي‌رسد كه مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) به سوي مكه 
 
رفته است، پس لشگري را در پي او روانه مي‌كند ولي او را نمي‌يابد... چون لشگر سفياني به 
 
سرزمين بيداء رسيد ندا دهنده‌اي از آسمان آواز مي‌دهد: «اي سرزمين بيداء آنان را نابود كن»
 
 پس آن سرزمين لشگر را در خود فرو مي‌برد.» ( 1 )
 
-------------------------------------------
1. همان، باب 14، ح 67، ص 289.
 
اللهم عجّل لوليّك الفرج والعافية والنصر واجعلني من أعوانه و أنصاره آمين



|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
نویسنده : تاج بخشيان
تاریخ : پنج شنبه 14 شهريور 1392
مطالب مرتبط با این پست